တရားမွ်တမႈရွာေဖြျခင္းအႏုပညာ (၁)
===================

တရားမွ်တမႈနဲ႔ ပက္သက္ရင္ ပါေမာကၡ Michael J. Sandal ရဲ့ သင္ခန္းစာေတြထဲက

Moral Side of Murder ဆိုတဲ့အခန္းေလး သြားသတိရမိတယ္။

အဲဒိမွာ ...
ပါေမာကၡက ေက်ာင္းသားေတြကို ဥာဏ္စမ္းေမးခြန္းေလးတစ္ခုေမးတယ္။
မင္းတို႔က ဓာတ္ရထားေမာင္းတဲ့ ဒရိုင္ဘာေပါ့ကြာတဲ့
ဓာတ္ရထားက ေတာင္ကုန္းတစ္ခုကိုဆင္းေနတုန္းမွာ ဘရိတ္ေပါက္သြားတယ္

ရပ္လို႔မရေတာ့ဘူး။
ရထားလမ္းတည့္တည့္မွာ လမ္းလုပ္သား ၅ ေယာက္ လမ္းျပင္ေနတယ္။
မင္းေမာင္းလာတဲ့ ရထားနဲ႔ တုိက္မိရင္ သူတို႔အကုန္လံုး ေသမွာပဲ။ သူတို႔ေရွာင္စရာ

ေနရာလည္းမရွိဘူး။............
အဲဒိအခ်ိန္ရထားေရွ႔မွာ လမ္းခြဲေလး တစ္ခု ေတြ႔လိုက္တယ္။
အဲဒိလမ္းခြဲထဲမွာ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ အလုပ္လုပ္ေနတယ္။ မင္းဟာ ရထားကို

အဲဒိလမ္းခြဲဘက္ ေကြ႔ခ်င္ရင္ေကြ႔လိုရေသးတယ္တဲ့ .....
ေကြ႔လိုက္ရင္ ဒီ တစ္ေယာက္ေတာ့ ရထားတိုက္ၿပီးေသမွာ၊ ဒါေပမဲ့ ဟုိ ၅ ေယာက္ကေတာ့ အသက္ခ်မ္းသာရာ ရလိမ့္မယ္တဲ့။

ပါေမာကၡက ဟုတ္ပါၿပီ .....
မင္းတို႔ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မလဲ

လမ္းေျဖာင့္ေျဖာင့္ပဲသြားၿပီး လူ ၅ ေယာက္ကို တိုက္သတ္မလား
လမ္းခြဲေလးထဲ ေကြ႔ၿပီး လူတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ တိုက္မလား တဲ့ .......

ေက်ာင္းသားေတြက ညီညီ ညာညာပဲေျဖတယ္။
တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ တိုက္သတ္မွာတဲ့။
ဆရာက ဘာ့ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ထဲကို တိုက္သတ္မွာလဲ?
မင္းတို႔ရဲ့ေရြးျခယ္မႈကတရားမွ်တမႈေကာ ရွိရဲ့လားဆိုေတာ့

ေက်ာင္းသားေတြက
ဆရာကလည္းတဲ့ ....
လူ ၅ ေယာက္အသက္ကို ကယ္ဖို႔ တစ္ေယာက္အသက္နဲ႔ စေတးရမွာေပါ့တဲ့ ဒါဟာ

မွန္ကန္တဲ့ ေရြးျခယ္မႈမ်ိဳးေလတဲ့ ......

အဲ့ဒိမွာ ေပါေမာကၡက မင္းတို႔ေျပာတာမင္းတို႔မွတ္ထားေနာ္တဲ့.....
ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးမယ္ဆိုၿပီး ထပ္ေမးတယ္။

ဒီေမးခြန္းမွာ မင္းတို႔ဟာ ဓာတ္ရထားေမာင္းတဲ့လူ မဟုတ္ေတာ့ဘူးတဲ့
ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ျဖစ္သြားၿပီတဲ့

မင္းဆီမွာ အသည္းအသန္ျဖစ္ေနတဲ့ လူနာ ၅ ေယာက္ရွိတယ္တဲ့ တစ္ေယာက္ကအသည္းလိုတယ္၊ ေနာက္တစ္ေယာကက္ ေက်ာက္ကပ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ႏွလံုး၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ပန္ကရိယ၊ စသည္ျဖင့္ေပါ့ကြာ အဲ့ဒါေတြ ကိုလည္းအစားထိုးဖို႔ ရွာမရဘူး၊ အစားမထိုးနိုင္ရင္ သူတို႔ေသေတာ့မွာ .....

အဲ့ဒိအခ်ိန္ မင္းတို႔ဆီကို ပံုမွန္က်န္းမာေရးစစ္ေဆးဖို႔ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္တဲ့ .....

မင္းတို႔အဲဒိ လူေကာင္းကို ေမ့ေဆးေပးၿပီး သူ႔ဆီက အသည္း၊ ေက်ာက္ကပ္၊ နွလံုး၊ ပန္ကရိယေတြထုတ္ ....
ဟုိလူ ၅ ေယာက္ကို အစားထုိးကုေပးမလားတဲ့ ?

ေက်ာင္းသားေတြက .....
ဟာ ... ဆရာကလည္းတဲ့ ....
ဒီလိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ဖို႔ သင့္ေလွ်ာ္ပါ့မလဲတဲ့ .....

ပါေမာကၡက .....
မင္းတို႔ခဏက ေျပာတုန္းကေတာ့ လူ ငါးေယာက္အသက္ ကယ္ဖို႔အတြက္ လူ တစ္ေယာက္ကို စေတးရတာ တရားတယ္ဆို ...
အခုေတာ့ ဘယ္လို ျဖစ္သြားတာလဲ ... ဆိုေတာ့ ...

ေက်ာင္းသားေတြ မေျဖတတ္ေတာ့ပါဘူး။
--------------------------

ေလာကႀကီးဟာ ဒီလိုပါပဲ ....
အခ်ိဳ႕ေသာကိစၥရပ္ေတြမွာ အမ်ားရဲ့ အက်ိဳးကိုေရွးရႈၿပီး လုပ္ေဆာင္လို႔ရႏိုင္ေပမဲ့.....


အခ်ိဳ႕ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားက်ေတာ့ ..... အမ်ားအက်ိဳးရွိမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့ အခြင့္အေရးကို ထိပါးလို႔မရႏိုင္ပါဘူး ....

ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ တည္ေဆာင္ထားတဲ့ နိုင္ငံတိုင္းမွာလည္း
လူမ်ားစုရဲ့ ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖၚတဲ့အပိုင္းနဲ႔ ....... လူနည္းစုရဲ့ (သို႔မဟုတ္)

လူတစ္ဦးခ်င္းစီရင္ ရပိုင္ခြင့္နဲ႔ အခြင့္အေရးေတြကို ကာကြယ္တဲ့အပိုင္းေတြဟာ ဟန္ခ်က္ညီညီ ရွိေနဖို႔လိုပါတယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ဥပေဒျပဳေရး မဏၭိဳင္ေတြဟာ ခုဏက ဥာဏ္စမ္းထဲမွာပါတဲ့
ဓာတ္ရထားေမာင္းသမားလို ေဆာင္ရြက္ၾကရၿပီး

တရားစီရင္ေရးမဏၭိဳင္ျဖစ္တဲ့ တရားရံုးေတြနဲ႔ တရားသူႀကီးေတြကေတာ့
ခြဲစိတ္ဆရာဝန္လို ပဲက်င့္ရပါတယ္။

ဥာဏ္စမ္းထဲမွာပါတဲ့ ဓာတ္ရထားေမာင္းသမားနဲ႔ ဆရာဝန္ရဲ့ ဥပမာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ရွင္းလင္းတဲ့ ဥပမာပါ။

သို႔ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔ဘဝမွာေတာ့
တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥရပ္ေတြဟာ အဲဒိေလာက္ ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈမရွိၾကျပန္ဘူး။ ....

ဥပမာထဲမွာပါတဲ့ ......
ခြဲစိတ္ဆရာဝန္လိုက်င့္ေနရတဲ့ တရားသူႀကီးေတြကို လူနာတစ္ေယာက္ကို သတ္ၿပီး လူနာ ၅ ေယာက္ကယ္ခိုင္းေစခ်င္ၾကတယ္။

ဒါေပမဲ့ .................
ဒါေပမဲ့ ပါပဲ။

credit: ဆရာေဇယ်ာေအးခ်ိဳ